Pierwsza wzmianka o mieście pochodzi z 1237 r. przy czym chodziło o miasto Cölln (słowiańskie Kolno), położone na wyspie na Sprewie. Z kolei o Berlinie, położonym na prawym (północnym) brzegu rzeki, wzmianka pojawia się w 1244 roku. Razem tworzyły podwójne osiedle Berlin-Cölln, przez które przebiegała trasa Via Imperii, łącząca Szczecin z Rzymem. Ciekawostką jest, że w latach 1373–1415 Berlin wraz z Marchią Brandenburską był we władaniu Królestwa Czech, a wcześniej tj. w pierwszej połowie XII wieku do okolic dzisiejszego Berlina granicę polskich wpływów przesunął książę Polski Bolesław III Krzywousty. W XII wieku istniało na tym obszarze słowiańskie Księstwo Kopanickie, które w latach 50-tych tego wieku było lennem Polski. Jego stolicą była Kopanica – Köpenick, od 1920 dzielnica Berlina.