Kopalnia jest jednym z najstarszych zakładów górniczych Europy. Od XIII w. do 1772 wspólnie z Kopalnią soli „Bochnia” wchodziła w skład Żupy krakowskiej. Pierwsze ślady produkcji soli na terenie Wieliczki są najstarsze w Europie, pochodzą z epoki neolitu (ok. 4 tysiące lat p. n. e). To tutaj archeolodzy odkryli najstarsze (środkowy neolit) kompletne założenia solowarskie. Kopalnia liczy 9 poziomów, z których pierwszy – poziom Bono – sięga na głębokość 64 metrów, zaś ostatni leży 327 metrów pod powierzchnią Ziemi. Łączna długość chodników łączących około 3000 wyrobisk (chodników, pochylni, komór eksploatacyjnych, jezior, szybów, szybików) przekracza 300 km. Kubatura zespołu wyrobisk to ok. 7,5 mln m³.